۱۳۹۲ تیر ۱۶, یکشنبه

بی‌ سر و ته شدن جملات در ایمیل‌ها

ابتکاری برای فرار از اشکالات فارسینویسی در ایمیل‌ها

حتما شما هم چند باری ایمیلی دریافت کرده‌اید که در آن جملات بی‌سروتهی مانند این نوشته شده بود:


قرار بوده که جمله این باشد:

البته امیدوارم اگر قرار است ایمیلی با مضمون بالا به دستتان برسد، رقم مربوطه چندین صفر اضافه داشته باشد. ولی حالا موضوع چیز دیگری است. چرا گاهی نوشته‌ها این‌طور می‌شود و چه کنیم که این‌طور نشود؟

مشکلی که برنامههای کامپیوتر با الفبای فارسی دارد این است که الفبای فارسی از راست به چپ نوشته می‌شود و در برنامهنویسی، این یعنی کلی تفاوت. مایکروسافت الفبای فارسی را در زبان‌های تعریف شده‌اش جا داده اما برنامه‌اش کلی اشکالات دارد. خیلی از برنامهنویسان ایرانی، با نوشتن سرویس‌های تکمیلی سعی در رفع این اشکالات کرده‌اند. نتیجه هرچقدر هم مثبت بوده باشد این ایراد اساسی را دارد که الان در کامپیوترهای ایرانیان در سرتاسر دنیا، برنامه‌های متفاوتی وجود دارد که لزوماً با هم هم‌خوانی ندارند و در نتیجه آنچه شما می‌نویسید (و در کامپیوترتان خیلی هم بدون اشکال دیده می‌شود) در انتقال، به ژیلافتشنگاغوفیر ی تبدیل می‌شود که صحبتش شد.

چه باید کرد؟ 
تجربهٔ من می‌گوید که بیشتر مواقع اشکال در دو حالت رخ می‌دهد. اول وقتی که در میان نوشته، یک عدد را بنویسیم و دوم وقتی یک خط را با علامتی مثلا نقطه، علامت سؤال، تعجب و غیره خاتمه می‌دهیم. در این مواقع، سیستم قاطی می‌کند. من برای پرهیز از این مشکل و برای اینکه نوشته‌ام در هیچ کامپیوتری پس و پیش نشود از روش خاصی استفاده می‌کنم.

اول اینکه هیچ وقت عدد را داخل یک خط، نمی‌نویسم و وقتی می‌خواهم در جمله‌ام عددی را بنویسم، خط را عوض می‌کنم.

دوم وقتی جمله‌ام تمام می‌شود و می‌خواهم خط را عوض کنم، در پایان خط علامتی نمی‌گذارم. وجود علامت‌هایی مثل نقطه و تعجب در متن، هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند. تنها باید آخرین جمله را (که بعد از آن خط بعدی می‌آید) بدون علامت گذاشت. خواننده وقتی که می‌بیند مطلب تمام شده و یک خط هم فاصله افتاده، دوزاریش می‌افتد که آن جمله تمام شده. حالا نقطه نداشت که نداشت. خنگ که نیست.

اگر هم لازم باشد که پایان نوشته‌ام با یک علامتی مثل تعجب یا سؤال همراه باشد، آن را هم در خطی جداگانه می‌نویسم. با این توصیف، اگر بخواهم برای کسی یادداشت بالا را ایمیل کنم آن را به این صورت می‌نویسم:

به حساب شما در بانک ملی
۵۰ 
هزار تومان واریز شد. تایید می‌کنید
؟
متشکرم

یک جورهایی مثل تلگراف قدیم شد اما در عوض هیچ وقت خواندنش مشکلی به وجود نمی‌آورد. البته متن بالا خیلی کوتاه بود و برای همین حالتش کمی ماشینی شد اما برای یک متن طولانی ابتکارات زیادی هست. مثل چسباندن جملات به هم و غیره.

بقیه‌اش به ابتکار خودتان بر می‌گردد.